با بررسی  گذارهای اتفاق افتاده شاید بتوان به پنج نوع گذار اشاره کرد:یک-گذار از طریق فروپاشی درونی (مانند شوروی)؛ دو- گذار از طریق معامله در بالا: در این گذار نیروهای میانه رو درون قدرت نقش آفرین اصلی هستند. هانتینگتون معتقد است بیشترین گذارها در موج سوم دموکراسی (16 مورد از 35 مورد) از این طریق صورت گرفته است(نمونه های شیلی و اسپانیا و مجارستان و ...)؛ سه-گذار از طریق مذاکره و توافق حکومت و مخالفان: بنا به تحلیل هانتینگتون 11 مورد از (35 گذار) در این رده قرار می گیرد (مانند لهستان)ِ؛چهار-گذار از طریق جایگزینی و سرنگونی(مانند ایران، پرتغال، یونانِ، رومانی و ...)وپنج-گذار از طریق دخالت خارجی(نمونه های عراق ، افغانستان، لیبی و ...)/مجموعه این گونه ها نشان می دهد که مسئله اصلی در گذار و تعیین شکل آن، نحوه «تناسب قوا» بین حکومت و مخالفان و مردم  و چگونگی تغییر این «توازن» در آغاز فرایند گذار است. دیگر عوامل موثر نیز مسائلی همچون بحران های اقتصادی شدید، جنگ، شرایط جهانی و منطقه ای و ... است.

اصلاح طلبان می خواهند هرچه زودتر، به هر طریق اقتصادی و سیاسی این اعتصابات با رفع و رجوع مطالبات کارگران به اتمام برسد. براندازان برعکس به تشجیع کارگران و دیگر صنوف برای ریختن در خیابان و رادیکال تر کردن شعارها معتقدند. با این تصور که از این طریق حکومت سرنگون می شود.تحول خواهان در وهله اول می خواهند کارگران به مطالبات اقتصادی و امنیت روانی برای یک زندگی انسانی حداقلی برسند. هر بخش ازاصناف اعتصابی که به خواسته های شان برسند باعث خوشحالی تحول خواهان است که از نقطه عزیمت زندگی مردم نه بود یا نبود حکومت به صحنه سیاست ایران می نگرند. اما آنان نیک می دانند مشکل اعتصابات اقتصادی با مسکن های کوتاه مدت قابل حل نیست.

اگر منطقه ما مستعد قدرتهای متمرکز است باید تلاش کرد شکلی از حکومت را برگزید که شر کمتری داشته و ظرفیتش برای بازتولید استبداد کمتر باشد. بر این اساس نظام جمهوری ترجیحی محسوس بر سلطنت دارد/ طفره رفتن آقای رضا پهلوی ازتعیین تکلیف با سلطنت و جمهوریت و احاله دادن آن به رای مردم را نمی توان جز یک عمل پوپولیستی و عوامفریبانه دانست/احیای سلطنت در ایران به جز با کمک و فشار(نظامی) خارجی آن هم در شرایط خلا قدرت امکان پذیر نیست. سلطنت طلبان اما؛ همواره باید به دو سئوال بنیادی پاسخ دهند:یک- «چرا» انقلاب شد؟دو- «چرا» به جای یک جمهوری کامل باید گزینه پرخطر بازگشت سلطنت را پذیرفت؟/سخن پایانی اما این که مشکل ایران ما اکنون «ولایت» است و راه حلش هم «جمهوریت».

نیاز به یک «صدای ملی»؛ صدایی در برابر حکومت و مستقل از صداهایی که آینده روشنی را برای کشور ما رقم نخواهند زد.